yerde oyun zamanı 1

Yerde Oyun Zamanı Nedir ve Ne Değildir

Yerde Oyun Zamanı (Floortime) ; Çocuğumuzla birlikte vakit geçirerek her bir gelişimsel özelliğinin ilerletilebileceği bir teknik. Küçüğünüzle her bir kez için 20 veya daha fazla dakika (Anne veya Baba)  onun ilgilerini,inisiyatiflerini ve fikirlerini kapsayacak şekilde vakit geçiriyorsunuz.Beşer dakikalık şurada burada geçirelecek vakit kabul edilmiyor.Sizin tüm ilginizi,ilişkinizi ve zamanınızı verebileceğiniz bir vakit.Yerde oyun zamanı kuralları öğretmek için değildir.Çocuğun kayıtsız şartsız bir diktatör gibi oyun arenasında önderlik etme zamanıdır.Ona ,onun dünyasında kendi kuralları içinde eşlik etmek.O her ne getirecekse onu patron kabul edip liderliğini korumasına yardım etmek.Yerde oyun zamanı ile bir tür eşitlik hissi uyanıyor sizinle ilişkiye daha rahat giriyor ,insiyatif sahibi olup daha arzulu oyun oynaması sağlanmış oluyor.Yerde oyun zamanı tüm yaş aralıkları için kullanılabilir : bir bebekle o ne yaparsa onu taklit etme,el çırpma,gürültülü sesler çıkarma, çıngırakla oynama,gülümseme ve bağrışlarını paylaşma.Daha büyükçe bir çocukla resim yapıyor ise onu izleme sizin de resim yapıp yapamayacağınızı sorma onun telkinlerine göre hareket etmek daha da büyük çe bir çocukla fiziksel deneyler yapmak,bir öyküyü canlandırmak,sanat projeleri gibi.

 İki ana unsur  bu özel zamanlarda asla akıldan çıkarılmaması gerekiyor.

1.Çocuğun Liderliği izlenecek-Yerde oyun zamanında o ne derse yapılıyor.Bir Oyunla,oyuncakla bir çok kereler oynamak istese bile .Her tür oyuncul paylaşma birlikte eğlenmek koşuluyla kabul.
2.Çocuğun dünyasına katılınacak ama çocuk  paylaşılan dünyaya çekilecek.

Çocuğun liderliğini izlemekten kasıt nedir ?

Çocuğun doğal güçlerini,doğal ilgilerini kullanabilmek ve bunları kontrol altına alabilmek.Bir çocuğun ilgilendikleri ya da liderliği duygu dünyasına açılan bir penceredir.Onun ilgileri ve doğal istekleri vasıtasıyladır ki biz ondan onun için nelerin eğlenceli,nelerin hoşalanılabilir,nelerin kabul edilebilir olduğunu öğreniriz.Çocuklar gerçek hisleri istekleri ,ihtiyaçları olan insanoğullarıdır.Lakin bu isteklerini çoğu zaman bize dile getiremezler kendileri bile tanımlamakta güçlük çekiyorlardır çünkü.Madem konuşamıyorlar uzun uzun söyleyemiyorlar (çok isterdim benim 1 numaranın içinden geçen buhranları bilmeyi onunla sabahlara kadar konuşabilirdim kritikler yapardım ) o zaman davranışlarına bakmaktan başka çare yok .Ne yapıyor bu çocuk ? Hayatta onu keyiflendiren şeyler neler?Hoşuna neler gidiyor?Bunu yapıyor demek ki onun için bir anlamı var .Bu yüzdendir ki başlangıç noktası onun doğal ilgilerini kullanarak dünyasına girmek,sızmak ama onu orada bırakmamak bizimde parçası olduğumuz birlikte yaşanılan dünyaya gerçek bir anne sıcaklığı ,yakınlığı ile çekmek. Bağırmadan,haykırmadan,çıldırmadan.Görünürde amaçsız ,içine kapalı küçüğünüzü motive edip bak senin ilgilendiklerine saygı gösteriyorum diyorsunuz çocuğun liderliğini izlerken . Eğer çocuk amaçsızca odada dolanıyor ve zıplıyorsa sende çocukla dolanıp ,zıplayacaksın.Veya top sektirme birlikte veya kağıt yırtma .O kamyonla gidiyorsa tek başına  ellerimizle ona tünel olarak.Amaçsız!!! da olsa bir birliktelik kuruyoruz .Sonra bize birden bakıyor gülümsüyor işte burada birliktelğimize giriş yapıyoruz.

Kaynak:Bebeklerde ve Çocuklarda Sağlıklı Ruhsal Gelişim Prof.DR.Stanley Greenspan